Τύπος: Σκύλος βοσκής
Βάρος: 11 με 15 κιλά
Ύψος: 40 με 43 εκατοστά
Οικογένεια: Βοσκή
Καταγωγή: Ουγγαρία
Ημερομηνία καταγωγής: Μεσαίωνας
Άλλα ονόματα: Hungarian Puli, Hungarian Water Dog
Μια ματιά στα εξωτερικά χαρακτηριστικά του σκύλου Puli:
Ο σκύλος Πούλι έχει ένα συμπαγές σώμα μεσαίου μεγέθους με τετράγωνες αναλογίες. Ναι μεν το βάδισμά του είναι γρήγορο, αλλά δεν είναι αρκετό για να διανύει μεγάλες αποστάσεις.
Βέβαια, προς υπεράσπισήν του, έχει την ικανότητα να αλλάζει αμέσως κατεύθυνση, χωρίς να αποπροσανατολίζεται, ενώ μερικές φορές έχει μεγάλη ευλυγισία και ακροβατικές δεξιότητες.
Το ξεχωριστό και επιβλητικό τρίχωμα της ράτσας είναι αδιάβροχο και διπλό. Εσωτερικά αποτελείται από ένα μαλακό, πυκνό υπόστρωμα και εξωτερικά από ένα κυματιστό ή σγουρό τρίχωμα. Όταν είναι μακρύ, σχηματίζει τα χαρακτηριστικά «κορδόνια», τα οποία απαιτούν λεπτό χειρισμό και αρκετή φροντίδα.
Τα συνήθη χρώματα στα οποία το συναντάμε είναι: λευκό, μαύρο, κρεμ, ασημί, καφέ και στικτό.
Η ιστορική πορεία της ράτσας Puli:
Γύρω στον ένατο αιώνα μ.Χ, οι φυλές των Μαγυάρων ξεκίνησαν από τα ανατολικά Ουράλια όρη για να κατακτήσουν την κεντρική περιοχή του Δούναβη και στο μεταξύ άρχισαν να αναμειγνύονται με τους Τούρκους. Σε αυτό το ταξίδι είχαν διάφορα τσοπανόσκυλα μαζί τους, συμπεριλαμβανομένων των προγόνων του σύγχρονου σκύλου Πούλι.
Η ομοιότητα του Πούλι με το Θιβετιανό Σπάνιελ, όσον αφορά στη σωματοδομή τους, οδήγησε ορισμένους να υποθέσουν ότι το τελευταίο μπορεί να έπαιξε ρόλο στην ανάπτυξη του Πούλι.
Όπως και να’ χει, αυτά τα μικρόσωμα σκυλιά ήταν καταπληκτικά στη φύλαξη και τη συγκέντρωση κοπαδιών. Το μαύρο χρώμα του τριχώματός τους ήταν καθοριστικό, ώστε να εντοπίζονται εύκολα ανάμεσα στα πρόβατα από τον βοσκό.
Έτσι, λοιπόν, τα μεγαλύτερα σκυλιά των Μαγυάρων χρησιμοποιούνταν πιθανώς ως φύλακες κατά τη διάρκεια της νύχτας, ενώ αυτά τα μικρά μαύρα σκυλιά ως τσοπανόσκυλα κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Μετά τον διαχωρισμό της Ουγγαρίας από τους εισβολείς τον 17ο αιώνα, η χώρα κατοικήθηκε ξανά από νέους ανθρώπους, που έφεραν μαζί τους κοπάδια ζώων και νέους σκύλους από τη δυτική Ευρώπη.
Αυτά τα σκυλιά διασταυρώθηκαν με τον γηγενή σκύλο Puli για την παραγωγή του Pumi και, στη συνέχεια, τα Puli και τα Pumi διασταυρώθηκαν μεταξύ τους σε τέτοιο βαθμό, που τα χαρακτηριστικά της αρχικής ράτσας Puli είχαν σχεδόν χαθεί.
Περίπου στις αρχές του 1900, έγινε μια προσπάθεια να επαναφέρουν τον σκύλο Πούλι στην αρχική του μορφή. Εκείνη την εποχή, μάλιστα, υπήρχαν διαφορετικά μεγέθη της ράτσας, από το μεγαλόσωμο λαγωνικό, μέχρι τον μεσαίο σκύλο εργασίας και τον νάνο Πούλι.
Βέβαια, τα σκυλιά που ήταν μέτρια σε μέγεθος ήταν πιο αντιπροσωπευτικά της παραδοσιακής αγέλης των Puli και είχαν καθιερωθεί ως το επιθυμητό μέγεθος της ράτσας.
Το σκυλί Πούλι έφτασε στην Αμερική το 1935 και τον επόμενο χρόνο αναγνωρίστηκε από τον Αμερικανικό Κυνολογικό Όμιλο. Στο μεταξύ, οι Ούγγροι που είχαν εγκαταλείψει την πατρίδα τους, εξαιτίας του πολέμου, πήραν μαζί τους πολλά από αυτά τα σκυλιά, με αποτέλεσμα η ράτσα να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Παρά την τεράστια δημοτικότητά του στο παρελθόν και ως μια από τις πιο εύκολα αναγνωρισμένες ράτσες σκύλων, το Puli dog δεν είναι ένα σκυλί που συναντάται συχνά έξω στο δρόμο.
Επίπεδο ενέργειας
Παιχνίδι
Φιλικότητα προς τα άλλα σκυλιά
Φιλικότητα προς τους αγνώστους
Ευκολία εκπαίδευσης
Ευαισθησία στην ζέστη
Απαιτήσεις άσκησης
Αγάπη
Φιλικότητα προς τα άλλα κατοικίδια
Εγρήγορση
Απαιτήσεις περιποίησης
Γαύγισμα
Διαβάστε στο Dogtime: Ζευγάρωμα Σκύλων: Τι πρέπει οπωσδήποτε να μάθετε!
Ο χαρακτήρας που διακρίνουμε στο σκύλο Puli:
Όπως αρμόζει σε κάθε εργατικό σκύλο και ειδικά σε έναν ποιμενικό, το Πούλι είναι γεμάτο ενέργεια. Αυτό το σκυλί χρειάζεται καθημερινά γυμναστική για να εκτονώνει την ενέργειά του, όπως επίσης ποικίλα καθήκοντα, τα οποία θα διεκπεραιώνει με επιτυχία.
Πρόκειται για έναν έξυπνο και αποφασιστικό σκύλο, που μερικές φορές μπορεί να γίνει πεισματάρης, προκειμένου να καταφέρει αυτό που έχει στο μυαλό του. Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι απαραίτητο να εκπαιδευτεί σωστά για να ακούει το αφεντικό του και για να μην υιοθετήσει μια ατίθαση ή ανεξέλεγκτη συμπεριφορά.
Ο σκύλος Πούλι μπορεί να γίνει επιθετικός κατά τη συναναστροφή του με άλλα σκυλιά, συνεπώς, ως κουτάβι θα πρέπει να έρχεται σε επαφή με άλλους ανθρώπους και τα κατοικίδιά τους. Η εκπαίδευση και η κοινωνικοποίηση είναι κομβικής σημασίας για τη ψυχική και σωματική υγεία του σκύλου ως ενήλικα.
Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό είναι πως η συγκεκριμένη ράτσα έχει τηn τάση να γαυγίζει πολύ. Αν αναλογιστούμε, βέβαια, πως αυτά τα σκυλιά έχουν εκτραφεί για να συμπεριφέρονται ως άγρυπνοι φρουροί και τσοπανόσκυλα, κάτι τέτοιο δεν μας κάνει εντύπωση.
Εντούτοις, ο κηδεμόνας του ζώου – και του κάθε ζώου- δεν θα πρέπει να ενθαρρύνει το άσκοπο και υπερβολικό γαύγισμα του σκύλου του. Όχι μόνο για λόγους ησυχίας και καλής γειτονίας, αλλά αφενός επειδή με αυτόν τον τρόπο το ζώο δεν είναι πειθαρχημένο και αφετέρου επειδή δεν μαθαίνει να χρησιμοποιεί τα φυσικά του ένστικτα για την ασφάλεια και τη προστασία.
Η καθημερινότητα του Puli dog:
Δεδομένου ότι μιλάμε για μια δραστήρια φυλή που επιθυμεί και πρέπει να είναι πάντα απασχολημένη, ο κηδεμόνας του Πούλι οφείλει να του παρέχει καθημερινά ευκαιρίες για εργασία. Κατά προτίμηση, θα πρέπει να βοηθάει στη φύλαξη και τη συγκέντρωση κοπαδιών ή σε οτιδήποτε σχετίζεται με τις δουλειές ενός κτηνοτρόφου.
Στη περίπτωση ενός Πούλι που ζει μέσα σε ένα αστικό κέντρο, οι ανάγκες του μπορούν να ικανοποιηθούν με έναν καλό περίπατο ή τζόκινγκ, οπωσδήποτε με τη χρήση λουριού και κολάρου, όπως επίσης με διαδραστικά παιχνίδια και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Ομολογουμένως, το πιο δύσκολο πράγμα στην καθημερινότητα αυτού του σκύλου είναι η περιποίηση του τριχώματός του. Τα χαρακτηριστικά, μακριά κορδόνια που καλύπτουν όλο το σώμα του συγκρατούν πολλές βρωμιές και παράσιτα του περιβάλλοντος, όπως το τσιμπούρι σε σκύλο, οι ψύλλοι στο σπίτι και διάφορα άλλα.
Ακόμα κι αν το τρίχωμά του είναι κοντό, θα πρέπει να βουρτσίζεται καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, για να μη σχηματίζει κόμπους και για να μη συγκρατεί τις ακαθαρσίες του περιβάλλοντος. Το μπάνιο είναι χρονοβόρο, ενώ το στέγνωμα μπορεί να διαρκέσει έως και μία ολόκληρη ημέρα.
Περιττό να αναφέρουμε πως αν ο κηδεμόνας του δεν μπορεί να δεσμευτεί στη σωστή φροντίδα και τον καθαρισμό του τριχώματος της ράτσας, καλύτερα να το διατηρεί κοντό και να απευθύνεται σε έναν έμπειρο κομμωτή σκύλων για τον καλλωπισμό του ζώου.
Η κλινική εικόνα της ράτσας:
- Σημαντικές ανησυχίες: δυσπλασία ισχίου.
- Μικρές ανησυχίες: δεν αναφέρονται
- Περιστασιακές καταστάσεις: προοδευτική ατροφία αμφιβληστροειδούς, κώφωση, εκφυλιστική μυελοπάθεια, μετατόπιση επιγονατίδας.
- Προτεινόμενες εξετάσεις: ισχίων, ματιών, αφτιών, γονάτων, εξέταση DNA για μυελοπάθεια.
- Προσδόκιμο ζωής της ράτσας: 10–15 χρόνια.
Δεν υπάρχει αμβιβολία πως ο σκύλος Πούλι είναι ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό πλάσμα. Έχοντας εκτραφεί ως τσοπανόσκυλο και άγρυπνος φύλακας, απολαμβάνει την εργασία και την ανάληψη ευθυνών σε καθημερινή βάση. Οι κηδεμόνες μιας τέτοιας ράτσας οφείλουν να γνωρίζουν πως τα κουτάβια που χαρίζονται για υιοθεσία έχουν αυξημένες ανάγκες φροντίδας και περιποίησης, επομένως, δεν συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο.
Διαβαστε στο Dogtime
